Ergens eind januari had ik lichte verkoudheidsverschijnselen. Beetje gammel, schuurpijntje in de keel, pips om de neus. Niks om voor in bed te blijven. Ik knapte weldra op, hoestte nog wat na, dat zou wel slijten. Alleen hoestte ik maar door en voor die hoest bleek dat nog maar de warming-up naar het echte werk. Na een tijdje was ik het wel zat, maar ja… hoest? In het OV rochelde… Lees verder »Honderd dagen
Straatjournaal april ’24 “Misschien wordt het morgen beter,” zei mijn vrouw (over het druilweer, mijn taaie hoest, haar dufheid) en ik vulde gedachteloos aan “maar het wordt toch nooit goed”. We schoten in de lach, waar kwam Cornelis Vreeswijk ineens vandaan? We joelden een stukje van het refrein, met als toegift wat flarden van ‘De nozem en de non’ (die verliefde non die achterop des nozems brommer sprong). Troubadour Vreeswijk… Lees verder »Jukebox van Nederland
Woensdag trad de huisdichteres *** op in Amsterdam. Het ruim gekozen reisschema moest ons rond middernacht thuis brengen. Direct op CS ging het al mis: geen machinist. 20 minuten te laat tuttelden we weg. Een conducteur stelde ons gerust. Geen paniek, de verkeersleider in Amersfoort zou de aansluiting naar Deventer garanderen, etc. Helaas, die trein bleek toch vertrokken. Deventer werd daarmee onbereikbaar. Een laatste intercity naar Zwolle reed nog wel,… Lees verder »NS-service
Wat is hun geheim? Maar voor wie de christenpolitiek een beetje heeft gevolgd de afgelopen 2024 jaar kwam het allerminst als een verrassing: de sleutel lag bij het CDA. Of was het de stekker? Want dit gaat andermaal* over Noordmanshoek: burgerparticipatie versus powerplay. Voorafgaand aan de raadsvergadering werd het publiek wel érg klemmend verzocht af te zien van iedere uiting van morele steun of verontwaardiging. S.V.P. niet gnuiven, zachtjes kreunen,… Lees verder »Taal noch teken
Vanochtend trof het me ineens pijnlijk dat ik zo weinig vrouwen in hun jas heb mogen helpen. Het kwam door een boekbespreking in de Groene Amsterdammer van Kairos (Jenny Erpenbeck) en Dag voor dag: Een getijdenboek van de liefde (Helga Schubert). Het was recensente Marja Pruis opgevallen dat in beide boeken een affaire begint nadat de man zijn toekomstige geliefde ‘in haar jas helpt’. Ik ken enkele mannen die ik… Lees verder »Jassistent
‘Die panda hoort zichzelf wel heel erg graag’ zei mijn schoonmoeder eens. De ‘panda’ was Alexander Pechtold, destijds fractievoorzitter van D66 (nu gaat hij over rijbewijzen). Sindsdien was Pechtold voor ons een panda – dat trage, bolwangige, gepamperde Chinese beest dat maar van één bamboesoort houdt. De Tweede Kamer als dierentuin – in het juiste gezelschap kan je er een vrolijk uurtje aan beleven. Wie zijn de roofdieren, de keffertjes… Lees verder »Raadsgeluiden
Ik betrapte de huisdichteres met ‘Tosca’ van Maud Vanhauwaert. “Is het wat?” Er werd zo grif ja geknikt dat ik het ook wou lezen. Ik ken Maud (met ‘oo’, niet ‘au’) een héél, héél klein beetje uit de tijd dat de Utrechtse Vorlesebühne nog bestond, waar (hulde aan oprichter/organisator Bernhard Christiansen) een maandelijks podium werd geboden aan ‘kort, vreemd proza’. Sylvia had daar een vaste basisplaats. Er was ook een… Lees verder »Tosca
Alsof het leven niet ingewikkeld genoeg is voor een stadsmens in transitie stuitten we gisteren in het binnenste buitengebied ook nog eens op een koevier – of boukoe, daar zijn de fokkers het nog niet over eens. Op veilingen worden beide namen door elkaar gebruikt, leerde ik en ook verder valt er veel te ontdekken over dit bijzondere, relatief nieuwe dier. Zo bestaat er ook een bonte soort, en er… Lees verder »Koevier
Voordat ik over mijn tijdreis van gisteren begin… Er is een vogelaarsoort waar ik een beetje kriegelig en giechelig van word. Mijn fout, niet de hunne… Maar het heeft voor mij iets lachwekkends als acht Engelse ‘twitchers’ een akkerveldje zo groot als een badlaken onder schot houden met acht joekels van camera’s. Daar zou een exemplaar van de nog net niet helemaal uitgestorven ‘corncrake’ zich bevinden. ‘Kreks-kreks’ zegt zo’n corncrake… Lees verder »Tijdreis met grutto’s
Mag je medelijden hebben met een lokale wethouder? In casu Marcel Blind? Wacht, ik geef niet-Wijhenaren even de tijd om de nooduitgang te zoeken. Want het gaat nogmaals over Noordmanshoek. En dorpsgenoten met een voorkeur voor een keurig, objectief verslag verwijs ik graag door naar RTV Oost. Zelf breng ik die neutraliteit niet op; ik heb te veel afgezien gisteren in de volle vergaderzaal. Vol, want behalve de raad waren… Lees verder »Wissel!